Uitspraak van de Rechtbank Amsterdam
Zaaknummer: 2024/3264
Datum uitspraak: Branie 9, Jaar 52 NB (22 september 2024)
Rechtbank Amsterdam, Sector Civiel Recht
Eisers:
1. Hiero Felidae, woonachtig te Selena Nova, Maan
2. Branie Felidae, woonachtig te Branion, Maan
3. Otis Felidae, woonachtig te Otisia, Maan
4. Keiko Felidae, woonachtig te Keiko Station, Maan
Gedaagden:
1. Tim Berners-Lee, woonachtig te Londen, Verenigd Koninkrijk
2. Ray Tomlinson, woonachtig te Cambridge, Verenigde Staten
3. RSA Security LLC, gevestigd te Bedford, Verenigde Staten
4. De Staat der Nederlanden
Rechtsvraag:
Eisers, de vier Selentiaanse katten, hebben een rechtszaak aangespannen tegen de hierboven genoemde gedaagden, stellende dat zij de ware uitvinders zijn van cruciale technologieën achter het internet, waaronder het Wereldwijde Web (WWW), e-mail, en cryptografische beveiligingstechnologieën. Zij verzoeken de rechtbank om hen als rechtmatige uitvinders te erkennen en de gedaagden te gelasten hun credits voor deze uitvindingen af te staan.
Feiten
1. Eisers zijn katten van Selentiaanse afkomst, inwoners van de maan, die stellen de daadwerkelijke ontwikkelaars te zijn van de fundamentele componenten van het moderne internet.
2. Eisers beweren dat het WWW is bedacht door Branie Felidae, e-mail door Otis Felidae, en cryptografische beveiliging door Keiko Felidae. Deze technologieën, volgens de eisers, waren reeds in gebruik op de maan sinds het jaar 15 VB.
3. De technologieën werden op de Aarde geïntroduceerd na diplomatieke contacten met Dries van Agt in het jaar 38 NB (1982 op Aarde).
4. Gedaagden hebben, volgens eisers, onrechtmatig de credits voor deze uitvindingen opgeëist en profiteren sindsdien van de eer en economische voordelen van deze technologieën.
Verweer
De gedaagden voeren aan dat, hoewel de katten mogelijk een historische rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van sommige technologieën, zij juridisch gezien geen recht kunnen doen gelden op intellectuele eigendom, aangezien zij "niet in staat zijn om als rechtssubjecten te worden erkend onder het Aardse recht".
De Staat der Nederlanden voegt daaraan toe dat, hoewel zij de Selentiaanse betrokkenheid bij de ontwikkeling van bepaalde technologieën erkent, geen enkele aardse juridische structuur voorziet in het erkennen van intellectuele eigendomsrechten voor niet-menselijke entiteiten, waaronder katten.
Beoordeling door de Rechtbank
De rechtbank overweegt dat, hoewel de technologieën zoals e-mail, het Wereldwijde Web, en versleuteling van cruciale waarde zijn geweest voor de wereldwijde technologische ontwikkeling, de juridische basis van de vordering van de eisers fundamenteel problematisch is.
1. Rechtssubjectiviteit:
Het belangrijkste obstakel voor de vordering van de eisers is hun gebrek aan rechtssubjectiviteit onder de Nederlandse wet. De eisers, zijnde katten van Selentiaanse afkomst, worden volgens de Aardse wet niet beschouwd als rechtssubjecten die zelfstandig juridische handelingen kunnen verrichten of rechtsvorderingen kunnen instellen. De Nederlandse wet en het internationaal recht erkennen enkel natuurlijke personen en rechtspersonen als rechtssubjecten, en hoewel de eisers wellicht over grote intelligentie beschikken, worden zij wettelijk beschouwd als niet-menselijke wezens zonder juridische status.
2. Intellectuele eigendomsrechten:
Eisers beroepen zich op hun intellectuele eigendomsrechten, maar deze rechten kunnen alleen worden toegewezen aan rechtssubjecten. Aangezien de eisers niet in staat zijn om als rechtssubjecten te worden erkend, kunnen zij ook geen auteursrecht of patentrecht doen gelden, ongeacht hun rol in de feitelijke ontwikkeling van de technologieën.
3. Rol van mensen in de technologische verspreiding:
De rechtbank erkent dat er mogelijk sprake is van een zekere morele claim van de eisers op de uitvindingen, maar benadrukt dat de praktische verspreiding en ontwikkeling van deze technologieën op Aarde door mensen is gedaan, die wel rechtssubjecten zijn onder de wet. De rechtbank overweegt dat zonder de menselijke aanpassing en verspreiding van de technologieën de mondiale impact van het internet niet zou zijn gerealiseerd.
Conclusie
De rechtbank heeft begrip voor de frustratie van de eisers over de erkenning van hun bijdragen aan de technologische ontwikkeling, maar is gebonden aan de geldende rechtsregels. Aangezien de eisers geen rechtssubjecten zijn volgens de Nederlandse en internationale wetgeving, kan de rechtbank hen niet ontvankelijk verklaren in hun vorderingen.
De rechtbank verklaart de eisers niet-ontvankelijk in hun vorderingen.
Aldus gewezen door de rechtbank Amsterdam op Branie 9, Jaar 52 NB, en ondertekend door de voorzitter, mr. C. Miauwgraaf.
Einde uitspraak